Төш… татлы сагыш

(Үзе иҗат иткән шигырь)

Лариса ҖИҺАНШИНА,

Казандагы 184 нче гимназиянең

татар теле һәм әдәбияты укытучысы

Яз җитүгә, туган илгә

Кайта казлар, канат кагып.

Бөек Җиңү көне җитә –

Бәйрәм итә барча халык.

Әбиләр дә, бабайлар да

Бу бәйрәмнән нидер көтә:

Ялгыз карчык картын көтә,

Гәрчә инде сугыш җиле

Ачы хәбәр җиткерсә дә …

Әле һаман төшләрендә

Кара хатлар китерсә дә,

Керә аңа якты ак төш –

Күз алдында бер күренеш –

Солдат кайта авылына,

Ул йөгерә каршысына …

Ничәмә ел –

Бер үк төш ул,

Кабатлана торган көч ул!

Уяна ул өметләрдә…

Шул ук тормыш…

Шул ук агыш…

Күңелләрдә – ничә еллык

Татлы сагыш, ачы сагыш.