№ 131

(Сценарий праздника)

Любовь АНИСИМОВА, 

музыкальный  руководитель высшей категории детского сада № 312 г. Казани

Милауша КАШАПОВА,  

воспитатель по обучению татарскому языку высшей категории детского сада № 312 г. Казани

Ребенок: Сегодня Новый год – он необычный: веселый праздник к нам идет.

Настроение у нас романтичное, за собою он чудо ведет!

В новогоднюю ночь в жизни все случается,

В новогоднюю ночь желанья исполняются.

Новогодние игрушки превращаются в зверюшек.

Новогодний карнавал! Долгожданный час настал!

Ведущий: Ну, ребята, что за диво! Как нарядно и красиво!

Ленточки блестят, снежинки. Что же это?..

Новогодняя посылка!

К ней прилагается письмо. Мы сейчас прочтем его.

Письмо: Дорогие ребятишки! Я вам посылочку прислал,

               Но сам на елку опоздал.

               Но у вас я все же буду и подарки не забуду.

               Берегите только нос! С приветом к вам

                                                           Ваш дед Мороз!

               Посылку эту не теряйте, без меня не открывайте.

               В ней находится сюрприз самый главный детский приз!

               Убежит, так сразу знайте, будет много с ней хлопот,

               Без нее испорчен праздник, не наступит Новый год.

               А что бы мне не заблудиться — меня встречайте у ворот.

               Будем вместе веселиться, вместе встретим Новый год!

(ведущая уходит, из-за елки появляется Шапокляк)

Шапокляк: Ох, уж этот дед Мороз! Рукавицы, красный нос!

Меня на елку не позвал, мне подарков не прислал!

Вот возьму сейчас я приз, будет только мой сюрприз!

Там, наверно, вертолет. Или лучше самолет.

Улечу я на Канары, там отмечу Новый год!

Ну, а может это джип! Или Шевроля!

Ах, мечты, мечты, мечты! Буду миллионершей я!

(Шапокляк открывает посылку, оттуда выскакивает обезьяна)

Шапокляк: Это что еще за чудо!? Неужели это приз?

Длиннохвостое созданье. Ничего себе сюрприз!

Обезьянка: Я Анфиска – обезьянка! Жаркой Африки дитя.

В детский сад меня послали, там веселится детвора!

Буду я с детьми дружить, в детском саде с ними жить!

Шапокляк: Ой, умру сейчас от смеха, видно, старый дед Мороз

Выжил из ума совсем.

Подарить он хочет всем эту странную зверюшку:

Уши, хвост… Что за игрушка!?

Подарил бы шоколад иль книжку, ну не эту же мартышку!?

 

Обезьянка: Не понимаешь ничего, бабуся, не современная какая!

От жизни отстаешь, не грамотная вы такая!

Нужно смотреть не только сериалы,

Нужно читать газеты и журналы.

Уж каждый знает, если ум уж без изъяна,

Что наступает год веселой обезьяны!

(обезьянка кривляется)

Шапокляк: Ты красоту мою не оценила, меня бабусей!

Шапокляк ты оскорбила!

Ну, дед Мороз! Со мною у тебя вышла промашка.

Сейчас ее поймаю, хвост оторву, и будет чебурашка.

(Шапокляк ловит обезьянку, уходят)

Вед: Ой, ребята, что я слышу, кажется, сюда идут.

Ну-ка, хлопнем веселее, пусть скорее нас найдут!

( выходит Снегурочка )

Снегурочка: Ах, как много ребятишек: и девчонок, и мальчишек!

Здр., мои друзья! Очень к вам спешила я!

Не страшны зимы угрозы, я метели не боюсь.

Внучка дедушки Мороза, я – Снегурочкой зовусь.

Ай да елка просто диво! как нарядна и красива!

А дедушка еще не приходил?

Я за елкой притаюсь, не найдет меня дедусь.

Вы дружно в раз его кричите, дедушку скорей зовите!

(дети зовут деда Мороза, выходит дед Мороз)

Дед Мороз: Я – Мороз красный нос! бородой седой оброс.

Прошлый год у вас я был, никого не позабыл.

С вами буду я резвиться, с вами буду веселиться.

Шел я к вам издалека. Ох, дорога нелегка!

Там морозы круглый год, вечный снег и вечный лед.

(ищет Снегурочку вокруг елки)

А где Снегурочка моя? Проказница, не вижу я.

Снегурочка: Здр., дедушка!  А вот и я.

Дед Мороз: Ну, шалунья, вся в меня! Ну, теперь опять мы вместе

Встанем в дружный хоровод и веселой звонкой песней

Вместе встретим Новый год!

ХОРОВОД  С  ДЕДОМ  МОРОЗОМ

Вед: Наша елка так красива, так нарядна и стройна!»

дед Мороз! Ну почему же без огней стоит она?

Дед Мороз: Эту мы беду исправим, все огни гореть заставим.

Скажем дружно: Раз, два, три! Ну-ка, елочка, гори!

(дети повторяют слова, елка зажигается)

Нарядная елочка в зале стоит и светится огнями.

Ответьте-ка, друзья мои, посылку от меня вы получали?

Вед: Дед мороз, мы тебя так долго ждали,

Посылку получили, но ее не открывали.

Где ж твой долгожданный обещанный приз?

Где для ребят новогодний сюрприз?

Дед Мороз: Сейчас, сейчас, мои друзья,

Но всем хочу напомнить я, что наступает обезьяны год.

Из Африки живой подарок вам!

Вед: Но где же он?

Дед Мороз: Как где? В посылке, вот! (показывает)

Но что такое? Кто здесь был?

Посылку кто открыл? И обезьянку утащил?

(дети отвечают дед морозу)

Дед Мороз: Шапокляк! Противная старуха!

Ну, берегись, сейчас начнется вьюга!

Задуют ветры, налетят снежинки.

И нарушительницу вмиг вернут сюда.

ТАНЕЦ  СНЕЖИНОК

(обезьянка ведет на веревке Шапокляк)

Шапокляк: Ой, помогите, это просто наказанье.

Ваше длиннохвостое созданье!

Обещаю всех любить, вести себя примерно, не грубить.

(обращается к деду Морозу)

А еще скажу вам, дед Мороз, до чего у вас красивый нос!

И вы еще совсем не старый. Поедем вместе на Канары!

Дед Мороз: Подлизываешься, старуха Шапокляк,

Заморозить тебя, в сугроб превратить!

Да не хочу я в Новый год никому вредить.

(обращается к детям)

Давайте оставим Шапокляк на празднике.

А вот, ребята, вам Анфиска, она настоящая артистка!

Вы ее не обижайте, побольше бананами угощайте.

Новый год – год обезьяны. Будем кушать все …  бананы.

Обезьянка: Все веселятся здесь, поют, привет из Африки вам шлют

Мои верные друзья: слоны, жирафы, бегемот и я!

Шапокляк: Что за праздник и веселье, если нет здесь  угощенья?

Почему все веселятся, и ликует весь народ?

Снегурочка: Потому что нынче праздник!

Шапокляк: Что за праздник?

Дети: Новый год!

Шапокляк: Ну, причем же здесь мартышка?

Дед Мороз: Знают даже ребятишки:

Веселой обезьянки наступает год

И всех ее подружек зовем мы в хоровод!

ТАНЕЦ  ОБЕЗЬЯНОК

Вед: Обезьянки так плясали и нисколько не устали.

Дед Мороз и ты спляши, всех гостей развесели!

 

Дед Мороз: Веселей оркестр играй! Ну, Снегурка, начинай!

ТАНЕЦ  ДЕДА  МОРОЗА  И  СНЕГУРОЧКИ

Вед: Притомился дед, устал, так у елочки плясал.

Со Снегуркой отдохните, а вы, ребята, стихи прочтите!

СТИХИ

(обезьянка грустит, съежилась)

Снегурочка: Обезьянка, что случилось, почему грустишь сейчас?

Обезьянка: Очень холодно мне стало в этот новогодний час.

В нашей жаркой Африке морозов не бывает,

Как согреться мне у вас я не знаю ( плачет )

Дед Мороз: Посмотри вот ребятишки: и девчонки и мальчишки

Мороза не боятся, а весело кружатся!

Снегурочка: В круг скорее все вставайте,

Веселым танцем обезьянку согревайте!

Реб: Пляска русская у нас начинает перепляс!

Тебе подарим рукавички, шапку, шарфик, башмачки.

Ни в мороз, ни в холод жгучий не замерзнешь ты.

РУССКИЙ  ТАНЕЦ

Дед Мороз: А теперь пришла пора порезвиться, детвора.

ИГРЫ

Дед Мороз: Ох, наигрался с вами я, друзья, но, увы, домой пора!

Снегурочка: Дедушка, спешишь куда? Ждет подарков детвора.

Дед Мороз: Вам посылку я прислал? В ней подарки вам послал.

Внучка, крышку открывай и подарки доставай!

Снегурочка: Дедушка, скорей сюда! Ой, беда, беда, беда.

Дед Мороз: Что случилось, не пойму, где подарки? Не найду.

Вижу здесь длиннющий нос. Вот загадка, вот вопрос!

Снегурочка: Здесь подарков я не вижу.

Чей-то голос громкий слышу.

Шапокляк: Караул! Беда, беда! Все скорей сюда, сюда!

Так животик мой раздуло, что не вылезу оттуда!

(пытается вылезть из посылки)

Дед Мороз: Напроказила опять эта старуха Шапокляк.

Все подарки залпом съела, не унять ее никак.

Снегурочка: Ты зачем подарки съела без разбора, все подряд.

Дед Мороз прислал подарки для детишек в детский сад.

Шапокляк: Ну, а я-то чем же хуже? Мне сюрприз ведь тоже нужен.

О самолете я мечтала, на Канары собиралась.

Ни машины Шевроля, ничего нет для меня.

Полакомиться подарками решила.

Вед: И всех вокруг ты рассмешила.

Дед Мороз: Но прощать тебя не будем. Просто о тебе забудем.

Обезьянка: Отправляйся в Африку сейчас! Там забудешь ты о нас.

(дразнит кулаком)

Снегурочка: Метели, вьюга, стужа и мороз!

Заморозьте вы ее длиннющий нос

Шапокляк: Как вы мне все надоели, ваши вьюги да метели.

Холодно мне тут у вас, улечу лучше от вас!

(звуки метели, вьюги)

Все кручусь, все верчусь. Улетаю в дальний путь.

(Шапокляк крутится, вертится и исчезает)

Дед Мороз: Кто не делал добрых дел, а подарочков хотел,

Тот остался с носом! Больше нет вопросов?

Вед: Но ведь наши дети добрые, не злые.

И новогодние подарки наши дети заслужили.

( дед Мороз разводит руками)

Вед: Что же делать дед Мороз? Ведь обидно нам до слез

Без подарков оставаться.

Снегурочка: Дедушка, Ну постарайся еще раз поколдовать

И подарки всем раздать.

Дед Мороз: Раз подарков нет в посылке, обращаюсь я к мартышке.

Дай-ка нам банан сюда!

(обезьянка выносит большой банан)

Дед Мороз: Раз, два, три… Смотри сюда!

(из банана — подарки)

Снегурочка: Там подарки для ребят, им здесь каждый будет рад!

РАЗДАЧА  ПОДАРКОВ

Дед Мороз: Ну, будьте, детушки, здоровы!
Живите дружно, без забот!

Снегурочка: И не скучайте, мы к вам снова

Вернемся ровно через год!

(дед Мороз и Снегурочка уходят)

Вед: К концу наш праздник подошел, всех с Новым годом поздравляем!

Здоровья, радости, улыбок и счастья всем мы вам желаем!

                        “ АФРИКАДАН  КУНАК”

Алып баручы:         Балалар, бу ни хикмәт тагын!

Нинди матур!  Кар бөртекләре ничек   җемелдиләр.

Нәрсә соң  бу? Яңа ел бүләгеме?

Монда хат та  бар. Укып карыйк әле.

   ( хатны  алып  баручы укый)                                        

Хөрмәтле  балалар!

Мин сезгә посылка җибәрдем.

Үзем  чыршы бәйрәменә соңга калдым,

Мин сезгә  тиздән  килеп  җитәрмен

Бүләкләрне дә онытмамын.

Күңелсезләнмәгез!

Сәлам белән Кыш бабагыз.

Бу  посылканы югалтмагыз

Миннән башка ачмагыз.

Анда сюрприз ята, балаларга приз!

Качса белегез, бик  күп мәшәкать  булачак

Аннан  башка бәйрәмнең  яме китәчәк

Яңа елда  килмәячәк.

Мин адашмасын дисәгез –

Капка төбендә каршы алыгыз,

Бергәләп күңел ачарбыз,

Яңа елны каршыларбыз!

( Алып баручы китә, чыршы артыннан Шапокляк  килеп чыга. )

Шапокляк:         Ах, шушы Кыш бабай!

Мине  чыршы бәйрәменә чакырмаган

Бүләкләрдә  җибәрмәде.

Менә хәзер алам да бу призны
Минеке  генә була  бу  сюрприз.

Анда  мөгаен вертолеттыр, ә бәлки самолет!

Канарага очып китәм дә, шунда Яңа елны каршылыйм.

Бәлки  анда  джиптыр, яки  Шевроле!

Ах, хыяллар, хыяллар….

Мин  миллионерша  булам!

( Шапокляк  посылканы ача, аннан маймыл килеп чыа.)

Шапокляк:          Бу нинди хикмәт тагын?

Шушы да булдымы приз?

Озын койрыклы җанвар,

Менә  сиңа сюрприз.

Маймыл:          Мин – Анфиса – маймыл!

Африкада мин яшим.

Мине балалар бакчасына җибәрделәр,

Анда балалар күңел ачалар.

Мин алар белән дуслашам да

Бакчада яшәп калам.

 

 

Шапокляк:       Ой – ой, көлеп үләм хәзер,

Кыш  бабай  мөгаен,  акылыннан  язгандыр

Шушы  сәер  җанварны  бүләк итеп җибәргәч.

Маймылга  караганда

Китап  яки  шоколад  яхшырак булыр иде.

Маймыл:          Эх,  әбекәй, бернәрсә  дә  аңламыйсыз, бигрәк надан икәнсез.

Тормыштан артта калгансыз.

Сезгә күбрәк  гәҗит, журнал укырга кирәк.

Аңлы  кешеләр  һәрберсе инде белә,

Быел  шаян  Маймыл  елы  килә!

( Маймыл кылана)

Шапокляк:       Син  минем  матурлыгымны  бәяли белмәдең,

әбекәй дип атадың!

Шапоклякны  син кимсеттең

Ну, Кыш бабай!

Күрсәтәм  мин сиңа хәзер

Маймылны  хәзер тотам,

Койрыгын  өзеп  атам.

Булыр  ул  аннан – Чебурашка!

( Шапокляк  маймылны  тотмакчы  була, китә)

Алып  баручы:   Балалар, мин  ниндидер тавышлар ишетәм

Монда киләләр бугай.

Безне  тизрәк тапсыннар өчен

Күңеллерәк кул чабыйк.

                      Кар  кызы керә.

Кар  кызы:          Ах, нинди күп монда балалар!

Малайлар  бар монда кызлар,

Исәнмесез,  дусларым!

Мин  бик ашыктым сезгә

Җилдән дә, бураннан да

Мин  бердә курыкмадым.

Мин – оныгы  Кыш бабайның –

Исемем  минем  — Кар  кызы.

( чыршыга карый ) Ай – һай  чыршыгыз,  нинди матур бизәлгән,

Ә  бабакай  килмәдеме әле?

Мин  чыршы  артына  яшеренәм,

Бабакай,  мине тапмасын.

Ә  сез  бергәләшеп  бабакайны чакырыгыз!

                        ( Балалар Кыш бабайны чакыралар, Кыш  бабай  керә.)

Кыш  бабай:          Мин  Кыш  бабай, Кыш бабай

Кызыл  борын, ак сакал.

Былтыр  мин сездә булдым,

Беркемне дә онытмадым.

Сезнең   белән күңел  ачармын

Мин  бик  ерактан килдем

Ай – һай, юллар  авыр булды,

Анда  мәңгелек  боз һәм кар

Бик  каты суыклар.

( Кар  кызын  эзли.)

Ә  кайда соң, Кар кызы?

Минем шаян оныгым?

Кар  кызы:              Исәнме, бабакай!  Мин  монда.

Кыш бабай:            Ах, шаянкай, нәкъ  үзем!

Менә  без тагын бергә.

Әйдәгез  бергәләп түгәрәккә  басыйк,

Күңелле,  шат  җырлар белән

Яңа елны  каршылыйк!

Кыш бабай  белән түгәрәктә  йөреп, “ Кыш  бабай” җырын җырлау.

Алып баручы:         Безнең  чыршы  шундый матур

Төз  һәм  купшы  бизәлгән.

Кыш  бабай!  Тик   нигәдер  аның

Утлары   кабынмаган.

Кыш  бабай:            Бу  бәланы  төзәтербез,

Утларны  кабызырбыз.

Әйдәгез, әле бергәләп

Менә  шулай  дип әйтик:

“ Бер, ике, өч!  Чыршыда утлар кабынсын!

( балалар  кабатлыйлар, чыршыда утлар кабына)

Ямьле  чыршы басып тора

Бүлмәбез уртасында.

Әйтегез әле, балалар,

Минем посылка кайда?

Алып баручы:          Кыш  бабай,  без  сине көттек

Посылканы  да  алдык.

Ләкин  аны  ачмадык,

Кайда соң синең призың,

Балаларга сюрпризың?

Кыш бабай:              Хәзер, хәзер, дусларым

Башта әйтәсем  килә

Киләсе ел – маймыл елы

Менә  сезгә тере – Африка  бүләге.

Алып  баручы:        Ләкин   кайда  соң  ул?

Кыш   бабай:           Ничек  кайда?  Менә  посылкада. ( күрсәтә)

Кыш  бабай:            Ах,  нәрсә бу?  Кем монда булды?

Кем  посылканы ачты?

Кем   маймылны урлады?

                                (  балалар Кыш бабайга әйтәләр)

Кыш  бабай:                  Шапокляк!  Әшәке карчык!

Ну, саклан, хәзер  буран  башланачак

Каты  җилләр  исәчәк,

Күп кенә кар бөртекләре явачак.

Шапоклякны  күз  ачып  йомганчы  монда китерәчәк.

“  Кар  бөртекләре “  биюе.

                       ( Маймыл  бау белән бәйләнгән  Шапоклякны  алып керә )

 

Шапокляк:                      Ой,  коткарыгыз, зинһар өчен

Озын  койрыклы җанвар!

Бөтен кешене  яратырга ант итәм,

Үземне тәртипле тотармын,

Беркемгә  дә  начар сүз әйтмәмен.

( Кыш  бабайга әйтә)         Ә  сезнең Кыш бабай,  борыныгыз  бик матур

Сез  әле  бер дә карт түгел.

Әйдәгез,  бергәләп  Канарага  китәбез.

Кыш  бабай:                     Ялагайланасыңмы,  әшәке  Шапокляк

Сине  туңдырып,  кар  өеменә  әйләндерергә кирәк.

Ярар  инде,  Яңа  ел  бәйрәмен  бозмыйк.

( балаларга  әйтә)

Балалар, әйдәгез  Шапоклякны

бәйрәмебездә  калдырыйк.

Менә  сезгә  балалар – Анфиска  артист.

Сез  аны  кыерсытмагыз, аңа  күбрәк  банан бирегез.

Яңа ел  — Маймыл  елы

Бөтенебездә  банан гына ашарбыз.

Маймыл:                          Монда барыгыз да  күңел ачасыз, җырлыйсыз

Сезгә  сәлам  Африкадан,

Минем  якын  дусларымнан:

филләрдән, жирафлардан….

Шапокляк:                       Бу  нинди бәйрәм инде, тәм – томнар да булмагач?

Нишләп  соң  әле, барыгызда  шат.

 

Кар  кызы:                       Чөнки  бүген бит бәйрәм!

Шапокляк:                       Нинди бәйрәм?

Балалар:                           Яңа ел!

Шапокляк:                      Ә маймыл  монда нишли?

Аның  бу бәйрәмгә ни катнашы бар?

Кыш  бабай:                   Балалар да хәтта  белә

Бу  ел  бит. Маймыл  елы

Аның   барлык дусларын да,

Түгәрәккә чакырабыз.

“ Маймыллар” биюе.

Алып  баручы:                Маймыллар  биеделәр, бердә  арымадылар.

Кыш  бабай  син дә  биеп,

Кунакларның  күңелен ач,

Кар  кызы  син  дә кушыл!     

                    Кыш  бабай  белән  Кар  кызы  биюе.

Алып  баручы:      Кыш  бабай  бик  арыган, матур итеп биеде.

Кыш бабай, Кар кызы  утырыгыз, ял  итеп алыгыз бераз.

Ә сез, балалар, үзләрегезнең  һөнәрләрегезне  күрсәтегез,

шигырьләр  сөйләгез.

Шигырьләр

                               “ Петрушкалар” биюе.

                                  ( маймыл  күңелсезләнеп утыра)

Кар кызы:                   Маймылкай, нәрсә булды?

Син  нишләп шулай күңелсезләндең?

Маймыл:                    Миңа  бик суык булып китте.

Безнең  җылы Африкада  суыклар юк

Сездә  мин ничек тә  җылынырга белмим. ( елый)

Кыш  бабай:               Кара  менә  балалар, кызлар һәм малайлар

Суыктан бердә курыкмыйлар,

Күңелле итеп бииләр.

Кар кызы:                   Барыгыз да  тизрәк

Түгәрәккә  басыгыз.

Күңелле бию  белән

Маймылны  җылытыгыз.

Бала:                           Татар халык биюен башлыйбыз,

Сиңа бияләйләр, башлык

Шарф, итекләр бүләк итәбез,

Бик салкыннарда да хәтта,

Син бүтән бер дә туңмассың.

 “Татар халык” биюе.

Кыш бабай:                Ә хәзер, бераз уйнап алырга

Вакыт җитте, балалар!

Уеннар.

Кыш бабай:              Ах, рәхәтләнеп уйнадым  мин  сезнең белән,

Миңа  инде  өйгә  кайтырга  вакытта  җиткән.

Кар  кызы:                Кая  ашыгасың  бабакай,

Балалар  бит, бүләкләр көтә.

Кыш  бабай:             Мин  сезгә  посылка  җибәрдем

Анда   бүләкләр дә бар әле

Оныгым, яле  капкачын ач та

Бүләкләрне  ал әле.

Кар  кызы:               Бабакай, кил монда тизрәк

Бәлә, бәлә,бәлә!

Кыш  бабай:             Нәрсә булды, аңламыйм?

Кая соң  бүләкләр?  Таба алмыйм?

Мин  монда  озын борын гына күрәм

Менә табышмак?

Кар кызы:                  Монда  мин  бүләкләр  күрмим

Кемнеңдер  тавышын  гына ишетәм.

Шапокляк:                 Караул!  Бәлә! Бәлә!

Барыгызда  монда, монда килегез!

Эчем  шундый зурайды,

Моннан  чыгарга  булышыгыз!

( посылкадан  чыкмакчы була)

Кыш  бабай:               Тагын  нәрсә китереп чыгарды бу, Шапокляк

Бөтен бүләкләрне ашап бетергән,

Һич  туктатып  булмый  үзен.

Кар кызы:                   Син   нишләп  бүләкләрне ашадың

Аларны бит, Кыш  бабай  балаларга  җибәргән.

Шапокляк:                 Ә  мин  соң, алардан кимме?

Миңа да бүләк кирәк.

Мин  самолет турында хыялландым

Канарага барырга җыенган идем

Ни  машина, Шевроле юк миңа

Шуңа күрә дә бүләкләрне ашарга булдым менә.

Алып баручы:            Һәм  бөтенебезне дә көлдердең.

Кыш  бабай:               Сине гафу  итмибез

Синең  барлыгыңны да онытырбыз. ( йодрык яный)

Кар  кызы:                  Кар, бураннар, суыклар

Өшетегез, сез аның  озын борынын.

Шапокляк:                  Сез  мине туйдырдыгыз,  үзегезнең

Карларыгыз, бураннарыгыз белән.

Бик  суык  миңа монда

Очып  китәм,  мин сездән!

                                ( буран, җил  улавы ишетелә)

Бөтереләм, әйләнәм, бөтерелә.

Озын  юлга очып  китәм.

( Шапокляк  бөтерелә — бөтерелә очып китә.)

Кыш  бабай:                 Кем   яхшы эшләр эшләмичә генә

Бүләкләр алырга теләгән.

Беркемнән  рөхсәт сорамыйча

Аларны алып ашаган.

Алып  баручы:            Безнең  бит  балалар  әйбәтләр,

Яхшылар, усаллар да түгелләр.

Яңа ел  бүләкләренә  дә

Алар  бик  лаеклар.

                                         ( Кыш  бабай  кулларын  җәя)

Алып  баручы:             Нишләргә  соң, Кыш  бабай?

Бүләкләрсез  калабыз  мени инде?

Кар  кызы:                    Бабакай, тырышып  кара  инде

Тагын  бер  тапкыр  сихерләп.

Сихереңнең  ярдәме  белән

Балаларга  бүләкләр  тарат.

Кыш   бабай:                 Посылкада  бүләкләр  юк  икән,

Маймылга  мөрәҗәгать  итик.

Бир  әле   миңа  бананыңны!

                               ( Маймыл  зур  банан  алып  чыга)

Кыш  бабай:                   Бер, ике, өч… Монда  кара!

(  бананнан бүләкләр  ала)

Кар  кызы:                      Монда  бит  бүләкләр.

Бүләкләр  таратыла. Кыш  бабай  белән  Кар кызы саубуллашып китәләр.